Het bisschoppelijk motto van bisschop Sloskans is « Hostia pro fratribus », « offerande voor zijn broeders ». Bisschop Sloskans was van plan zijn bisschopsambt te beleven in het perspectief van de configuratie tot Christus die zichzelf aanbood voor het heil van de wereld. Dit motto is ook bij uitstek eucharistisch.

Zijn bisschoppelijk wapen is ook een getuigenis. Het wapen wordt in tweeën gedeeld door een gouden chevron, die de glorie van Christus symboliseert.

Het bovenste deel is in het rood en roept zijn bloed op. Op deze rode achtergrond staan twee stukken scheen, die herinneren aan de kruisdood van Jezus, die het ware paaslam was. We lezen in Joh 19:33 en 36: « Toen ze bij Jezus kwamen, zagen ze dat hij al dood was, maar ze braken zijn benen niet. […] dit alles gebeurde opdat de Schrift vervuld zou worden: Niet één van zijn beenderen zal gebroken worden. Dit citaat combineert Ps 34:21 over de lijdende rechtvaardige en Ex 12:46 over het paaslam (« gij zult zijn beenderen niet breken »).

Het onderste deel van het wapen is blauw en symboliseert de hemel, waar het lam nu heerst. Op deze blauwe achtergrond zien we het lam boven het boek van de apocalyps, verzegeld met zeven zegels die alleen het lam kon openen om de tijd van verlossing in te luiden en tot een einde te brengen. Laten we denken aan de lofzang die de vierentwintig oudsten voor het Lam zongen: « U bent waardig het boek te ontvangen en de zegels ervan te verbreken, want u bent gedood en door uw bloed hebt u mensen uit alle stammen, talen, volken en naties voor God vrijgekocht » (Openb. 5:9)